فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران

احسان محمدی، سایت رسمی فدراسیون فوتبال- رویای هر مربی. این یک توصیف اغراق‌آمیز نیست. اگر کسی فصل گذشته لیگ برتر فوتبال ایران را دیده باشد می‌داند که در لحظه‌های حساس این مهدی ترابی بود که تفاوت‌ها را رقم زد. بی‌هیاهو کارش را در زمین انجام داد، هر وقت لازم بود گل زد، هر جا نیاز دید پاس داد و کاری کرد که در رقابتی میلی‌متری قرمزها پایتخت باز هم جشن قهرمانی بگیرند.

ده سال است که نامش با تحسین تکرار می‌شود. از همان روزهایی که در 19 سالگی در ترکیب سایپا درخشید همه می‌دانستند که با یک بازیکن متفاوت روبرو هستیم. از نوجوانان سایپا شروع کرد، همانجا پا گرفت و مجتبی تقوی به او اعتماد کرد و اولین بار مقابل مس کرمان به زمین رفت و همانجا به عنوان یک بازیکن کلیدی ماند، درون زمین!

او از سالن به چمن آمد، بازیکنی که در فوتسال هم آقای گل شد و تا تیم ملی جوانان رفت، زیر نظر شاهین صمدیان و محمد سلطانی، الماسش تراش خورد، به عنوان هافبک راست و چپ در سایپا استفاده شد. با شانه‌های پهن، گام‌های بلند، سر بالا، توانایی تغییر مسیر در سرعت، قدرت بالای شوت‌زنی و البته تکنیک کافی برای برداشتن مدافعان از پیش رو خودش را به دروازه نزدیک می‌کرد و گل می‌زد.

پسر اشتهاردی فوتبال ایران هنوز هم به همان سبک بازی می‌کند، همه می‌دانند که قرار است چطور دفاع را بشکافد، مربی‌ها به مدافعین می‌گویند مواظبش باشند ولی وقتی پا به توپ می‌شود انگار به همه تیم شجاعت بیشتری برای حمله کردن می‌بخشد، در فوتبال ایران بازیکنان کمی وجود دارند که می‌توانند به این سبک حریف را به عقب‌نشینی وادار کنند. مهدی ترابی بعد از شش سال موفق در سایپا به پرسپولیس پیوست، و جز یک برهه کوتاه که به العربی قطر رفت، بی‌وقفه با قرمزها جشن قهرمانی گرفته است.

پدیده لیگ برتر، بهترین پاسور لیگ برتر، بهترین هافبک لیگ قهرمانان آسیا، عضو تیم منتخب لیگ قهرمانان آسیا و ... تنها گوشه‌ای از دستاوردهای مهدی ترابی است. بازیکنی که با خونسردی ذاتی قادر است نتیجه حساس‌ترین مسابقات را رقم بزند.

او توسط نلو وینگادا به تیم ملی امید دعوت شد، آنجا هم گل زد، درست به سبک مهدی ترابی! شوت از راه دور، کات درون پا. کارلوس کی‌روش در سال 1394 مهدی را به تیم ملی فراخواند، از همان اولین بازی شروع به گلزنی کرد. گرچه در تیم ملی با ترافیک بازیکنان آماده مواجه شد اما هر زمان مربیان به او اعتماد می‌کردند آماده بود تا در خدمت تیم باشد و جام جهانی را هم تجربه کند.

امروز مهدی ترابی 29 ساله شد. مردی که همیشه با تصمیم‎‌های متفاوت می‌تواند همه را غافلگیر کند، چه پا به توپ و چه بدون توپ، او تصمیم‌های «دلی» می‌گیرد که شبیه خودش هستند، با امضای خودش و بلد است چطور زیر فشار انتقادات صبوری پیشه کند و باز با یک ضربه غیر قابل مهار، با یک نمایش دلچسب، با یک 90 دقیقه دلربا، فوتبال را زیباتر کند.