فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران

احسان محمدی؛ سایت رسمی فدراسیون فوتبال – شاهزاده سرزمین پارس. این لقب برای پسر بوشهری فوتبال ایران شاید زیادی پرطمطراق به نظر برسد اما حقیقت دارد که در چند سال اخیر ما روی شانه‌های او ایستاده‌ایم و افتخار کرده‌ایم فرزند ایران است. بازیکنی که دلمان می‌خواهد سالها بتواند این درجه از کیفیت را حفظ کند و سن فقط یک عدد توی شناسنامه‌اش باشد.

مهدی طارمی تا سال 1393 در بوشهر بازی می‌کرد، اول برای شاهین، بعد برای ایرانجوان. سال 1392 به عنوان بازیکن تیم ملی دانشجویان در مسابقات ترکیه بازی کد و 9 گل برای ایران زد. حتی علیرضا منصوریان هم او را به اردوی تیم ملی امید در کیش فراخواند اما چهره شدنش را مدیون یک ستاره دیگر است.

علی دایی که خودش شهریار فوتبال ایران است این الماس بوشهری را کشف کرد. طارمی خودش همین را می‌گوید: «علي‌آقا فيلم بازي‌هاي مرا ديده بود. روزي كه ليگ يك تمام شد، آقاي دايي از طريق دكتر عبدالصمد ابراهيمي كه اكنون قائم‌مقام باشگاه راه‌آهن و آن زمان وكيل علي دايي بود، به من پيغام دادند هيچ جا قول و قرار نگذار، من، تو را براي پرسپوليس مي‌خواهم.»

این هنر دایی بود که بارها نشان داده یک استعدادیاب باهوش است یا مهارت مهدی طارمی، حالا محل بحث نیست، همین که به یکباره توانست پیراهن پرسپولیس را به تن کند یعنی دو طرف در زمان مناسب در جای مناسب قرار گرفتند. دوران چهارساله حضور او در پرسپولیس پرماجرا بود اما چیزی که در یادها مانده گلزنی‌های پی در پی‌اش است. هنوز یکسال از آمدنش به تهران نگذشته بود که کارلوس کی‌روش او را به تیم ملی فراخواند. ملی‌پوش شد و تا امروز کسی به کیفیت او در لباس سفید ایران شک نکرده است. ممتاز، درجه یک، مفید و موثر.

تقریباً در هر تورنمنتی برای ایران گل زده است، اولین بازیکن تاریخ ماست که در جام جهانی دبل کرد. آن هم مقابل انگلیس. در روزی که بیش از یک مهاجم بود، تقلا می‌کرد تیم را جمع کند، نظم بدهد، امید را برگرداند و در آن روزهای دشوار وظیفه‌اش را در قبال فوتبال ایران به بهترین نحو انجام دهد. با مهدی طارمی ما همیشه یک گل جلو هستیم. این اغراق نیست، وقتی طارمی را در خط حمله داریم برای هر حریفی خطرناکیم.

طارمی از الغرافه قطر به ریوآوه پرتغال رفت. بعضی‌ها می‌گفتند انتخاب غلطی است اما چنان درخشید که همه غافلگیر شدند. با 18 گل زده همراه با دو بازیکن دیگر در صد جدول گلزنان لیگ ایستاد و به انتخاب سایت گل پوینت ارزشمندترین بازیکن لیگ برتر پرتغال شد. وقتی اینطور می‌درخشید تیم‌های بزرگ سراغتان می‌آیند.

پورتو تیم پر افتخار فوتبال پرتغال او را صید کرد، مهدی هم مثل همیشه بهترین عملکردش را ارائه کرد. در اولین فصل بهترین پاسور لیگ شد و گلزن سوم، در لیگ قهرمانان به یوونتوس گل زد، به لیورپول گل زد و البته مقابل چلسی چنان برگردانی زد که هیچوقت از دیدنش نمی‌شود سیر شد. گلی که حتی شانس به دست آوردن جایزه پوشکاش (زیباترین گل سال) را داشت.

مهدی در دومین فصل بهترین گلزن، بهترین پاسور، ارزشمندترین بازیکن و فاتح دوگانه شد. او به هر آنچه دیگران در لباس پورتو آرزو داشتند رسید. همین الان می‌تواند چمدانش را ببندد و به ایران برگردد، روی مبل لم بدهد و گل‌ها، پاس گل‌ها و پنالتی‌هایش را نگاه کند و لذت ببرد. دستاوردهایی که تا حالا هیچ بازیکن ایرانی نداشته است. محبوبیت او میان هواداران این تیم پرتغالی غبطه برانگیز است.

در مورد کیفیت فنی مهدی طارمی جز با تحسین نمی‌شود هیچ جمله‌ای را به فعل رساند. باهوش برای جاگیری میان مدافعان، سریع هنگام برداشتن یک گام اضافه برای جدا شدن از مدافعان سمج، خلاق در وادار کردن بازیکن روبرو به خطا کردن، خونسرد در زدن ضربات با پا، خوش قد و قامت هنگام پرواز کردن و سر زدن ... و بیشتر مواقع کم حرف، سخت‌کوش و در خدمت تیم.

امروز تولد مهدی طارمی است. بازیکنی که دوست نداریم هیچ‌وقت سنش بالا برود. تردید نکنید که از او ماجراجویی‌های تازه‌ای خواهیم دید، قصه‌های برای مباهات در فوتبال ایران و آسیا. تولدت مبارک غارتگر دروازه ها.