فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران

احسان محمدی- به گزارش سایت رسمی فدراسیون فوتبال- «لطفاً جاه‌طلب باشید!». صعود به جام جهانی بعد از آن ماراتن حساس مقابل یمن، البته که افتخار بزرگی است، حالمان را خوب کرد و نویدبخش روزهای بهتر برای فوتبال ایران شد. اما لطفاً جاه‌طلب باشید. حریص بازی کنید، ماموریت شما هنوز تمام نشده است، تیمی که کره جنوبی را با آن بازی دقیق، منظم، مقتدرانه و بدون اشتباه در هم کوبید، حتماً می‌تواند ژاپن را هم از سر راه بردارد و به ماجراجویی‌اش در راه فتح جام ملت‌های زیر 17 سال آسیا ادامه دهد.

فوتبال ما سال‌هاست روی کاغذ و در رنکینگ‌ها به پیش می‌تازد اما جایمان روی سکوی قهرمانی اندازه کیفت مان نبوده است. تا پیش از روبرو شدن با ژاپنی‌های سختکوش حتماً به عکس بازیکنان تیم ملی هنگام بالا بردن جام قهرمانی کافا نگاه کنید. به چهره مهدی طارمی که شاهزاده سرزمین پارس در اروپا شده است، به سردار آزمون که در بوندس‌لیگا درخشید، به رامین رضاییان که در جام جهانی گل زد، به وحید امیری که جنتلمن فوتبال است، به علیرضا بیرانوند که با صورت باندپیچی شده فرصت ایستادن روی سکوی قهرمانی را از دست نداد.

این ستاره‌ها مسابقات بسیار بزرگتری را پیش از این برده بودند، پرتغال قهرمان اروپا را متوقف کردند، ولز را در هم شکستند، از سد کره جنوبی و اروگوئه که دو قهرمانی جهان را در کارنامه دارد هم گذشتند، دهها دستاورد باشگاهی درخشان دارند، اما لذتی که در بالا بردن جام با پیراهن ملی هست در چیز دیگری نیست. شما این شانس را دارید که در اولین تجربه‌های بین‌المللی به افتخاری بزرگ دست پیدا کنید که رویای میلیون‌ها نوجوان در سراسر قاره بزرگ آسیا. سکوی قهرمانی انتظار شما را می کشد. برای همین جاه طلب باشید. این صفتی منفی نیست، این همان چیزی است که به لیونل مسی، به کریستین رونالدو، به زلاتان، به علی دایی کمک کرد تا هرگز تسلیم نشوند، سیری‌ناپذیر برای افتخارات بیشتر بجنگند و در جهان به نماد تبدیل شوند.

ساعت‌های مانده به بازی این چند جمله از آقای سرمربی را مرور کنید: «گر به توانایی بازیکنانم اعتقاد نداشتم الان اینجا نبودم. نه تنها برای کسب پیروزی و موفقیت اینجا هستیم، بلکه فلسفه مشخصی برای آن داریم. فلسفه من برای این رده سنی آماده‌سازی مناسب، ایجاد ذهن برنده و لذت بردن از بازی است. همانطور که گفتم می‌خواهیم این بازیهای زیبا در این کشور زیبا را با نتایج زیبا همراه کنیم.»

حسین عبدی دو برابر عمر شما در این فوتبال دویده است، روزهای افتخار و بالا بردن جام، روزهای تلخ‌کامی، روزهای بدون امکانات، روزهای دیده نشدن، روزهای سلاخی زیر بار انتقادات بی‌رحمانه را تجربه کرده است. او در کنار میرشاد ماجدی، مسعود مقیم، حسین قدسی، رضا حاج‌اسبویی، کادر فنی و دهها مدیر دیگری در فدراسیون فوتبال که حتی اسم‌شان را شاید ندانید، جاهایی که خبر ندارید محکم مدافع‌تان شده‌اند، فشارها را تحمل کرده‌اند تا شما فقط و فقط از بازی لذت ببرید، وقتی آقای سرمربی به شما ایمان دارد یعنی تمام ما به شما باور داریم. همانطور که یک کشور به شما ایمان داشت که به جام جهانی صعود می‌کنید و کردید.

آرشا شکوری، محمد حسین شریفی، فرزاد رحیمی، عرفان درویش عالی، حسام نفری، ابوالفضل موردی، حمیدرضا شمسی، نیما اندرز، یعقوب براجعه، ابوالفضل ذلیخایی، علیرضا همائی‌فرد، امیر محمد رزاقی‌نیا، ضرغام سعداوی، سمیر حبوباتی، ابوالفضل زمانی، اسماعیل قلی‌زاده، ماهان صادقی، محمد عسگری، علیرضا شریفی، مهدی جنادله، کسری طاهری، رضا غندی پور و سید فرجاد فیاض ... برای ایران بجنگید و از این مبارزه لذت ببرید، این فرصتی نیست که هر روز به دست بیاید، پوشیدن پیراهن تیم ملی بخت بلندی است که از میان میلیون‌ها نوجوان دیگر در ایران که رویایشان افتخارآفرینی برای ایران است، نصیب شما شده. در این راه تنها نیستید، نه فقط نفس گرم خانواده‌هایتان را پشت سر دارید که یک ملت شما را پسران خودش می‌داند.

شما در حال نوشتن کتاب فوتبال خودتان و ایران هستید. این یک قصه تازه است، ورق‌هایش را طلایی کنید ... «تا پای جان، برای ایران» بجنگید. سکوی قهرمانی، کاغذهای رنگی، جام قهرمانی و فریادهای گلو منتظر شما هستند تا به افتخارتان جشن بگیرند. زنده باد ایران، زنده باد تیم ملی نوجوانان ایران.