
احسان محمدی؛ سایت رسمی فدراسیون فوتبال- حتی اگر کسی علاقهای به فوتبال نداشته باشد، احتمالاً در 24 ساعت گذشته تعریف و تحسینی از مهدی طارمی شنیده است. مهاجم ایرانی تیم پورتو پرتغال که با 22 گل به تنهایی در صدر جدول گلزنان این کشور ایستاد.
او وقتی برای تیم ریوآوه بازی میکرد هم با 18 گل زده در کنار وینیسیوس و پیزی در صدر جدول گلزنان این کشور ایستاد. اما عنوان آقای گل آن فصل را به خاطر دقایق بازی کمتر به وینیسیوس دادند. این بار اما اژدهای سرزمین پارس بیرقیب آقای گل شد.
در تاریخ باشگاه پورتو انبوهی از مهاجمان بزرگ فوتبال بازی کردهاند. از رادامل فالکائو و خامس رودریگز تا هالک و بقیه. اما الان ستاره تکخال آنها مهدی طارمی است. این هم از شوخیهای روزگار است، وقتی مهدی طارمی در آخرین دقایق بازی با پرتغال در جام جهانی روسیه بعد از هدر دادن توپ به پهنای صورت اشک ریخت، کسی نمیدانست او به پرتغال میرود و پیش چشم مردمی که احتمالاً در آن ثانیه از هدر رفتن توپ طارمی خوشحال شدند آنقدر گل میزند تا به افتخارش کلاه از سر بردارند.
مهاجم بوشهری به سبک نیکلاس آنلکای فرانسوی معمولاً با حرکات بدن و گام های بلند خود را از مدافعان میکَنَد و به دروازه حریفان نزدیک میکند و با یک ضربه مرگبار در هر ورزشگاهی آتشبازی راه میاندازد، بعد در اینستاگرام ایموجی چند اژدها را زیر عکس میگذارد و خونسرد میرود خودش را برای بازی بعدی آماده میکند. انگار یک کار خیلی معمولی را انجام داده. چیزی شبیه سرکشیدن لیوان آب!
مهدی وقتی به پورتو پیوست چندان فرصت بازی به دست نمیآورد اما به جای قهر و اعتراض و مصاحبه یا اشاره به اینکه آقای گل لیگ بوده سرش را پایین انداخت، تمرین کرد و از همان فرصتهای اندک به بهترین شکل استفاده کرد تا الان حتی ویتور بایا یکی از دروازهبانان خاطرهانگیز تیم ملی پرتغال پیراهن شماره ۹ او را تن پسرش کند. اغراق نیست اگر او را محبوبترین ستاره هواداران پورتو لقب دهیم. بازیکنی که اسمش بوی گل میدهد.
میدانم کسانی خیز برداشتهاند که بگویند فکر نان کنید که خریزه آب است و گل یک بازیکن و فوتبال به چه درد میخورد و ... اما ما به شادیهایی از این دست نیاز داریم. شادیهایی که اینطور باعث شود نام ایران با احترام و تحسین در دنیا تکرار شود امیدوارمان میکند به آینده. شادیهایی که ما را به هم نزدیکتر کند نه روبروی هم قرار دهد. تا باد چنین بادا. تبریک اژدهای پارسی!