به گزارش سایت رسمی فدراسیون، دوحه؛ احسان محمدی- کتارا یکی از اسم‌های قدیمی قطر است که حالا آن را روی دهکده فرهنگی‌شان گذاشته‌اند، مجموعه‌ای بزرگ و دیدنی که دفتر بسیاری از سازمان‌های قطری مانند انجمن مهندسان قطری، انجمن هنرهای زیبای قطر، مرکز هنرهای تجسمی، انجمن عکاسی قطر، فرهنگسرای کودک، انجمن تئاتر و آکادمی موسیقی قطر از جملهٔ هستند.

اینجا کافه‌ها، گالری‌های هنری، اپرا، تالار رو باز، سینمای چندمنظوره و خلاصه هر چیزی که بشود ردی از هنر آنجا یافت را گرد هم آورده‌اند. ساختمان‌ها و مجموعه‌هایی که در کتارا قرار دارند عمداً به‌گونه‌ای مرتب شده‌اند که بازتاب‌دهندهٔ میراث فرهنگی و معماری کشور باشند.

محوطه اصلی را با نمایشگرهای خیلی بزرگ پوشش داده‌اند که خلاصه بازی‌های جام ملت‌ها را نمایش می‌دادند اما حتی یک ثانیه از بازی‌های ایران را پخش نکردند، پرسان پرسان سراغ مدیر مجموعه را گرفتم، اعتراض کردم، عذرخواهی کرد و گفت عمدی در کار نیست.

زیر سیاه چادری بزرگ بالش گذاشته بودند و فضایی سنتی را با آتش‌گاه کوچک، ابزارآلات موسیقی و چند شاهین طراحی کرده بودند. هر طرف سر بچرخانی شاهین است، یا خودش یا فیلم و پوسترش. مردم صف گرفته‌اند تا مردی میانسال شاهینی که چشم‌هایش را بسته‌اند را روی دستشان بگذارد و عکس بگیرند.
در سوق واقف مغازه‌های بزرگ شاهین‌فروشی هست، میانگین قیمت بالای ۵۰۰ میلیون تومان بود، حتی یک شاهین را در حراج تا دو میلیارد تومان فروخته‌اند. هم به عنوان پرنده خانگی برای تفاخر نگه می‌دارند، هم برای مسابقاتی است که طراحی می‌کنند. حتی یک بیمارستان اختصاصی هم برای شاهین‌ها دارند.

در گوشه گوشه کتارا سن زده‌اند، یک‌جا مردی با دشداشه سفید بچه‌ها را روی استیج برده و برای آنها مسابقه برگزار می‌کند. یاد مسعود روشن‌پژوه و مسابقه محله افتادم! مسابقه ماست خوری، فوت کردن بشقاب پر از آرد برای بیرون آوردن سکه! و … گوشه دیگر نمایش بازی با توپ است، فری استایل. موسیقی انگار خون این مردم است، همه جا صدایش شنیده می‌شود و البته بازآفرینی سنت.

به نمایشگاه عکس‌های جام ملت‌ها که در بازار سرپوشیده است رفتم. بیشتر مربوط به تیم ملی قطر در جام ملت‌های قبل که قهرمان شدند، عکس‌هایی از علیرضا جهانبخش، سرداز آزمون، وحید امیری و … هم هست. نکته منفی اینکه در کنار عکس‌ها هیچ توضیحی ننوشته‌اند و فقط فوتبال بین‌های حرفه‌ای ماجرا را می‌فهمند. روبرویش هم موزه سنتی دیگری بود مربوط به قایق‌های چوبی و ابزارآلات صید مروارید. مروارید یکی از مهمترین کالاهایی بوده که مردم قطر از دیر باز آن را داد و ستد می‌کردند. چند گالری دیگر هم دیدم از جمله نقاشی و سنگ و … خیلی شلوغ نبود اما قطعاً فرصتی برای معرفی قطر است، هنر قطر و بازشناساندن ظرفیت‌هایی که گاهی زیر سایه برج‌های شیک و اتوبان‌های پهن و ماشین‌های لوکس ممکن است گم شود. فوتبال به این دیده شدن کمک می‌کند.

در محوطه کناری هم بساط بلال‌فروش پهن است هم گوسفند به سیخ زده‌اند، هم تعدادی جوان با بوق پرچم کشورهای حاضر در مسابقات را روی دوش انداخته‌اند و می‌چرخند و سر و صدا می‌کنند تا توجه‌ها را به سوی خودشان برگردانند. یک لیدر دارند و مشخص است بخشی از تیم برگزاری مسابقات هستند. گروه‌های زیادی اجرای موسیقی دارند.
هواداران عربستان و عراق با شال و پرچم و هلهله بیشتر از بقیه به چشم می‌آیند. عراقی‌های اعتماد به نفس خیلی زیادی پیدا کرده‌اند و با توجه به مسیر خودشان را در فینال می‌بینند، ‌از ژاپنی‌ها و کره‌ای در کوچه و خیابان خبری نیست، از امروز دوباره تنور فوتبال داغ می‌شود، مرحله حذفی. جایی که عقاب پر بریزد …